De laatste week
7 oktober 2018 - Silver City, New Mexico, Verenigde Staten
De laatste week
28 september van Grants naar pie town over 147 km en 1100 hoogte meters gereden. De langste etappe van deze week. EEn taaie. Het eerste deel ging door het natuur gebied el Mapais bekend van veel oude westerns. Ook een vulkaangebied dus grote lava velden.
Na de lunch een lange rechte gravel weg naar pie town door een kale vlakte met grote ranches. In pie town gebivakkeerd rond een oud huis waarbij het hekwerk volgehangen is met oude broodroosters. Ikzelf sliep in de woonkamer op de grond. Lekker geen teweeg tje opzetten.
29 september, mijn verjaardag, gestart pie eten in een café met de hele groep. De café houder was nog aan het opstarten dus het duurde even voordat iedereen koffie met gebak had. Vervolgens naar de volgende camping gereden over 60 km en 400 hoogte meters. Een makkie en lekker weer. Een prima verjaardags ritje.
30 september en 1
Oktober zijn etappes naar beverhead workcenter en Robert lake over 100 km en 88 km met 500 en 1550 m aan hoogtemeters. Beide niet super zwaar, niet te warm dus lekker gefietst door een onverwacht toch bosrijk gebied. Wel alle Jezus verlaten en dus geen wifi. In Roberts lake nog lekker gezwommen.
2 oktober een korte etappe naar Silver city.
49 km met wel 700 hoogtemeters allemaal over asfalt. Een makkie dus. Silver City is een leuk stadje. Eindelijk een lekker bakje cappuccino in een café de Jumping Coconut. Het is lang geleden.
Nog 2 dagen fietsen. Je merkt aan iedereen dat ze naar de finish willen. Het gaat met de dag sneller. De laatste 2 etappes op 3 en 4 oktober gaan naar separ en antilope wells op de Mexicaanse grens. Op 3 oktober savonds hebben we ons afscheid diner gehad. Het begeleidend team in de bloemetjes gezet en afscheidt genomen van smokey onze mascotte. Verder ook verkiezingen van de mooiste etappe en bv ook de beste fiets. En jawel hoor de santos, mijn fiets dus, is verkozen tot de beste fiets. Geen lekke banden, geen onderhoud, geen reparaties, zelfs 7 weken mijn banden niet opgepompt. Dit laatste had ik niet moeten zeggen want natuurlijk waren mijn banden de volgende dag door iemand leeggelaten. De draken.
4 oktober de laatste dag naar de grens. Echt new Mexico. Dessert. 30 graden. Flinke zijwind. 118 km. Effe afzien. Gelukkig met 5 man in een waaier naar de grens gereden. Toch nog een taai stukje.
3 km voor de grens hebben we ons verzameld. Effe 1.5 uur........gewacht op de rest van de groep. En natuurlijk gezamenlijk als 1 groep naar de grens gereden. Op de grens wordt het emotioneel. Dan kom je er pas er achter dat het voor iedereen 7 zware weken waren. De tranen vloeien. Er valt veel van je af. Geweldig....... en ook een bijzonder moment. Iedereen heeft voor deze tocht andere doelen gesteld. Als je dan na 4400 km en 55 km klimmen vastgestelt dat de doelen gehaald zijn komen de emoties los.
Van Ingrid een beer met datum van 4 oktober 2018 the great divide gehad als aandenken.
Als laatste handeling zijn we als groep voorzien van Mexicaanse hoed en champagne naar de echte grens gelopen en 30 cm over de grens onze champagne opgedronken. We zijn nu echt in Mexico geweest. Iedereen valt bij elkaar in de armen. Blij dat het succesvol is afgerond. En nu naar huis. ..... 7 weken is lang.
28 september van Grants naar pie town over 147 km en 1100 hoogte meters gereden. De langste etappe van deze week. EEn taaie. Het eerste deel ging door het natuur gebied el Mapais bekend van veel oude westerns. Ook een vulkaangebied dus grote lava velden.
Na de lunch een lange rechte gravel weg naar pie town door een kale vlakte met grote ranches. In pie town gebivakkeerd rond een oud huis waarbij het hekwerk volgehangen is met oude broodroosters. Ikzelf sliep in de woonkamer op de grond. Lekker geen teweeg tje opzetten.
29 september, mijn verjaardag, gestart pie eten in een café met de hele groep. De café houder was nog aan het opstarten dus het duurde even voordat iedereen koffie met gebak had. Vervolgens naar de volgende camping gereden over 60 km en 400 hoogte meters. Een makkie en lekker weer. Een prima verjaardags ritje.
30 september en 1
Oktober zijn etappes naar beverhead workcenter en Robert lake over 100 km en 88 km met 500 en 1550 m aan hoogtemeters. Beide niet super zwaar, niet te warm dus lekker gefietst door een onverwacht toch bosrijk gebied. Wel alle Jezus verlaten en dus geen wifi. In Roberts lake nog lekker gezwommen.
2 oktober een korte etappe naar Silver city.
49 km met wel 700 hoogtemeters allemaal over asfalt. Een makkie dus. Silver City is een leuk stadje. Eindelijk een lekker bakje cappuccino in een café de Jumping Coconut. Het is lang geleden.
Nog 2 dagen fietsen. Je merkt aan iedereen dat ze naar de finish willen. Het gaat met de dag sneller. De laatste 2 etappes op 3 en 4 oktober gaan naar separ en antilope wells op de Mexicaanse grens. Op 3 oktober savonds hebben we ons afscheid diner gehad. Het begeleidend team in de bloemetjes gezet en afscheidt genomen van smokey onze mascotte. Verder ook verkiezingen van de mooiste etappe en bv ook de beste fiets. En jawel hoor de santos, mijn fiets dus, is verkozen tot de beste fiets. Geen lekke banden, geen onderhoud, geen reparaties, zelfs 7 weken mijn banden niet opgepompt. Dit laatste had ik niet moeten zeggen want natuurlijk waren mijn banden de volgende dag door iemand leeggelaten. De draken.
4 oktober de laatste dag naar de grens. Echt new Mexico. Dessert. 30 graden. Flinke zijwind. 118 km. Effe afzien. Gelukkig met 5 man in een waaier naar de grens gereden. Toch nog een taai stukje.
3 km voor de grens hebben we ons verzameld. Effe 1.5 uur........gewacht op de rest van de groep. En natuurlijk gezamenlijk als 1 groep naar de grens gereden. Op de grens wordt het emotioneel. Dan kom je er pas er achter dat het voor iedereen 7 zware weken waren. De tranen vloeien. Er valt veel van je af. Geweldig....... en ook een bijzonder moment. Iedereen heeft voor deze tocht andere doelen gesteld. Als je dan na 4400 km en 55 km klimmen vastgestelt dat de doelen gehaald zijn komen de emoties los.
Van Ingrid een beer met datum van 4 oktober 2018 the great divide gehad als aandenken.
Als laatste handeling zijn we als groep voorzien van Mexicaanse hoed en champagne naar de echte grens gelopen en 30 cm over de grens onze champagne opgedronken. We zijn nu echt in Mexico geweest. Iedereen valt bij elkaar in de armen. Blij dat het succesvol is afgerond. En nu naar huis. ..... 7 weken is lang.
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
Een geweldige prestatie.
Ik hoop dat je er lekker van kunt nagenieten.
We spreken elkaar weer in NL!